Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
skip to main |
skip to sidebar
FEEDJIT Live Traffic Map
Αρχειοθήκη ιστολογίου
-
►
2010
(12)
- ► Δεκεμβρίου (2)
- ► Σεπτεμβρίου (2)
- ► Φεβρουαρίου (1)
- ► Ιανουαρίου (1)
-
▼
2009
(16)
- ► Δεκεμβρίου (1)
- ► Σεπτεμβρίου (1)
- ► Φεβρουαρίου (1)
5 σχόλια:
Tι φωνή κι αυτή της Δημητριάδη, βραχονησίδα μου! Με αφορμή το θάνατό της θυμηθήκαμε πόσο μεγάλη ήταν αυτή η φωνή. Ζούσε δίπλα μας, δεν είχε πεθάνει μέχρι προχθές. Τα τραγούδια της εδώ θα μείνουν. Γιατί δεν τα ακούμε κάθε μέρα; Γιατί δεν αντέχουμε κάθε μέρα την αληθινή συγκίνηση των μεγάλων φωνών; Μήπως γιατί μας θυμίζουν πόσο μικροί είμαστε ή μάλλον πόσο μικροί γίναμε;
Μεγάλη φωνή
Αδειάζει ο κόσμος
Κι ας λένε πως ουδείς αναντικατάστατος η αλήθεια είναι πως οι θέσεις μένουν κενές
Βραχονησίδα μου... πόσο ανάγκη τις έχουμε αυτές τις ενέσεις συγκίνησης και ομορφιάς... νάσαι καλά! νάσαι καλά κορίτσι μου!
Να προσθέσω, φωνές που τρέφουν την αιωνιότητα, όχι, δεν πεθαίνουν.
φιλιά πολλά
Ευχαριστώ που μοιραστήκατε μαζί μου τη συγκίνηση της ακρόασης των φωνών αλλά και του κειμένου που τις ενέπνευσε.Μέρες που είναι...
Δημοσίευση σχολίου